Anderfels to kraj położony w północno – zachodnim Thedas w sąsiedztwie Imperium Tevinter, Nevarry i Orlais. Znane jest głównie jako kolebka narodzin słynnych Szarych Strażników. Mimo że Anderfels przez wiele lat było pod jarzmem Imperium Tevinter, a później zostało spustoszone przez Plagi, to naród ten przetrwał wszelkie niedogodności i przeszkodzy, rozwijając własną kulturę. Głowną władzę w Anderfels sprawuje król, choć Zakon Szarych Strażnikow jest bardzo poważaną i wpływową instytucją. Pierwszy Strażnik, głowa Zakonu, jest jednym z doradców władcy. Monarchę wspierają także trybunowie, którzy pełnią w państwie funkcję swoistych egzekutorów. Anderfelczycy cenią sobie religię i tradycję i powszechny jest zwyczaj wymierzania sprawiedliwości przez trybunów, który jest zwany ‘’rozgrzeszeniem’’. Jak wspomniałem wyżej, mieszkańcy Anderfels są niezwykle religijni. Ich kult andrastianizmu jest bardzo żarliwy. Ma na to wpływ fakt, że naród ten żyje nieustannie w cieniu wojny z mrocznymi pomiotami, które wciąż nawiedzają ich kraj. Historia pokazuje, że Plagi wyraźnie dotknęły Anderfels, siejąc w nim ogromne spustoszenie. Anderfelczycy są wyjątkowo wojowniczy, a wzmożona czujność i ciągły niepokój to ich chleb powszedni. Dlatego też nie dziwi to, iż Szarzy Strażnicy są w tym kraju tak bardzo poważani. Kolejną niedogodnością, z jaką muszą się mierzyć ludzie z Anderfels jest klimat, jaki w tamtych rejonach panuje. Rozległe jałowe stepy, długie miesiące męczących upałów i częste burze piaskowe sprawiają, że ziemie te są prawie niezdatne do uprawy roli. Anderfelczycy zajmują się więc wojaczką, a nie pielęgnacją roślin. Inną rzeczą wartą wzmianki, z jakiej słynie Anderfels (oprócz Szarej Straży) jest ich sztuka, która przejawia się przede wszystkim w postaci pięknych rzeźb o tematyce religijnej, które są niezwykle pożądane w Thedas i nierzadko kosztują fortunę.
ANTIVA
Antiva to państwo położone w północno wschodnim Thedas, które dzieki swemu umiejscowieniu stało się bardzo rozwiniętym miejscem handlu, który przyniósł krajowi znaczące bogactwo. Handel jest głównym źródłem zysku mieszkańców Antivy, gdyż jej zasoby naturalne nie są – paradoksalnie – zbyt bogate. Jednak ciepły klimat i sąsiedztwo wybrzeża sprzyjało nie tylko handlowi morskiemu, ale także uprawie winogron. Wino z Antivy jest znane na całym kontynencie. Antiva prowadzi agresywną politykę, a rzeczywista władza kraju spoczywa w rękach bogatych kupców, szlachty i bankierów, a król jest jedynie kukłą w ich rękach. Kraj ten nie posiada regularnej armii, bowiem o ich ochronę dba niesławne Bractwo Kruków, znana gildia skrytobójców, przed którą drżą ludzie na całym świecie. Są oni niezwykle drodzy, ale także niesamowicie skuteczni. Kolejną nietypową „instytucją” w Antivie są piraci i ich stowarzyszenie Piracka Armada, które jest bardzo silne i posiada liczne wpływy. Kupcy w Antivy opłacają piratów, by ci, w zamian za otrzymane pieniądze, zostawili ich statki w spokoju. Jednak dla obcych Piracka Armada nie zna litości. Ciekawostką jest fakt, iż kobiety w społeczeństwie antivańskim uważane są za zbyt czyste i delikatne, by brać udział w walkach, wojnach czy innych „brudnych” czynnościach wymagających walki bądź większego wysiłku.
FERELDEN
Stosunkowo młode państwo usytowane w południowo – wschodniej części Thedas. Panuje w nim umiarkowany klimat, który sprzyja rozwojowi rolnictwa. Ferelden ma złożoną geografię; znajdują się w nim zarówno góry, jak i olbrzymi las Brecilian oraz nieprzebyte bagna i tundra. Kraj ma także dostęp do morza, co pozwala na prowadzenie dosyć rozwiniętego handlu. Władza w Ferelden to typowa monarchia feudalna. Społeczeństwo dzieli się na bogatą szlachtę, nieco uboższych mieszkańców miast i najbiedniejszych wieśniaków. Miło podziału klasowego, większość ludności Fereldenu cieszy się względnie dobrym życiem ze względu na urodzajne ziemie i stosunkowo nieagresywną politykę kraju. Jednakże Ferelden nie zawsze był oazą spokoju – jego dzieje były bardzo burzliwe. Gdy państwo się scalało, prowadziło liczne bitwy z Imperium Tevinter, a następnie przeżyło bunt Szarych Strażników, którzy sprzeciwili się władzy ówczesnego króla tyrana. Następnie kraj został najechany przez Orlais i w takim stanie trwa do dziś.
IMPERIUM TEVINTER
Jest to najstarsze państwo w Thedas, które może się poszczycić nie tylko długą, ale także wyjątkowo krwawą i brutalną historią. Swe burzliwe dzieje zawdzięcza swoim przywódcom. Na czele Tevinteru stoją potężni magowie posługujący się mroczną sztuką magii krwi, zwani magistrami. Obecnie Imperium Tevinter jest jedynie cieniem dawnej, potężnej cywilizacji, choć wciąż wzbudza szacunek u swych sąsiadów. W zamierzchłych czasach granice ich państwa sięgały niemalże każdego zakątka Thedas. Historia Imperium Tevinter jest zbyt długa i skomplikowana, bym był w stanie przytoczyć ją całą w mej pracy. Jest to ciąg długich wojen i podbojów, które państwo toczyło z niemalże wszystkim plemionami i narodami, jakie stanęły na jego drodze. Dzięki potędze magii krwi prawie wszystkie konflikty kończyły się sukcesem ze strony budzącego grozę Tevinteru. Na uwagę jednak zasługuje wspomnienie o najważniejszych wydarzeniach w dziejach imperium. Jednym z nich jest przyjęcie wiary Dawnych Bogów, gdy archont, przywódca magistrów, przyjął smoczą wiarę, która, jak twierdzą legendy, była źródłem wiedzy o magii krwi. Następnie Imperium Tevinter podbijało kolejne ziemie, brutalnie podporządkowując sobie miejscowe ludy. Prowadzono także wojnę z Rivian oraz Fereldenem, wcielając każdy z tych krajów do coraz większego i potężniejszego państwa. Kolejnym celem Tevinter stały się elfy. Z początku stosunki z nimi były pokojowe, a elfy nauczyły magistrow tajników swej magii, między innymi używania lyrium i zdolności przenikania do Pustki. Jednak nie trzeba było czekać długo, by Imperium Tevinter ostatecznie wypowiedziało elfom wojnę, a następnie zniewolło ich i uczyniło ze starożytnej rasy swoich sługów. Niechlubnym wydarzeniem na kartach historii imperium Tevinter jest incydent, który miał miejsce w roku 800 IT, gdy grupa magistrów, używajcą olbrzymich ilości lyrium i tracąc życie mnóstwa niewolników, weszła w fizyczny sposób do Pustki. Czyn ten zakończył się tragicznie, bowiem magistowie zmienili się w mroczne pomioty, co zapoczątkowało Pierwszą Plagę. Plaga przez dziesiątki lat pustoszyła Thedas. W owym czasie miało miejsce powstanie zakonu Szarych Strażników. Niedługo potem przez Imperium przetoczyła się fala buntów dowodzona przez prorokinię Andrastę, która w ostateczności została stracona, jednak jej wiara znacznie zachwiała władzą w osłabionym po Pladze Tevinterze. Powstał Zakon, który szerzył kult andrastański, a z czasem spod jarzma Imperium zaczęły wyzwalać się kolejne państwa. Następne Plagi jeszcze bardziej nadszarpnęły władzę i wpływy magistrów. Wojna z qunari w roku 6:30 Stali ostatecznie spowodowała, że imperium Tevinter przestało być tak potężną i budzącą strach cywilizacją, jaką była niegdyś.
NEVARRA
Kraj słynący z wielkiego bogactwa, uważany obecnie za jedno z potężniejszych państw, mogące konkurować swymi wpływami z Orlas. Znajduje się w środkowym Thedas, sąsiadując z Wolnymi Marchiami, Orlas i Imperium Tevinter. Nevarra słynie z rodu Pentaghastów, pogromców smoków, którzy polowali na te potężne istoty w czasach, gdy nawiedzały one ziemie Thedas. Historia Nevarry to przede wszystkim długie pasmo konfliktów z Wolnymi Marchiami i Orlais, ktore kończyły się zarówno powodzeniem, jak i porażką dla obydwu stron. Kraj był pustoszony też wiele lat przez smoki, których próby całkowitego wytępienia konczyły się niepowodzeniami. Przez długi czas o władzę w Nevarze walczyły przeróżne rody, lecz w ostateczności sukces osiągnęła rodzina Pentaghastów, która ze względu na swoje wpływy oraz zasługi okazała się najlepszymi i najbardziej pożądana na to stanowisko. Rządzą Nevarrą po dziś dzień. Jeśli chodzi o samą kulturę Nevarry, to ciekawym jej aspektem jest podejście Nevarczyków do magii oraz śmierci. Magowie w ich kraju są powszechnie szanowani i nie podlegają władzy Zakonu, podobnie jak magistrowie z Tevinteru. Nevarczycy wierzą, że po śmierci dusza udaje się do Pustki, gdzie zajmuje miejsce jednego z duchów. Tymczasem duchy udają się do martwego ciała, które jest mumifikowane i spoczywa w Wielkich Nekropoliach. Obrządkiem związanym ze śmiercią i mumifikacją zajmuje się tajemniczy zakon magów Mortalitasi, który wzbudza powszechny strach, ze względu plotki, które głoszą, że eksperymentują oni z nekromancją.
ORLAIS
Współcześnie żaden inny kraj nie może równać się z Orlais, które jest najpotężniejszym i największym państwem w Thedas. Umiejscowione w południowo–zachodniej części kontynentu, z siedzibą w Val Royeaux, jest rządzone przez cesarza i cesarzową. W Orlais znajduje się główna baza Zakonu, w którym władzę sprawuje Boska. Historia Orlais jest silnie uzależniona od kultu Andrasty, który jest głęboko zakorzeniony w kulturze tego kraju. Nie dziwi więc fakt, że Orlais toczyło wiele wojen z imperium Tevinter od czasu, gdy Andrasta została stracona, choć podczas Pierwszej Plagi Orlais stanęło ramię w ramię z Tevinter, by stawić czoła mrocznym pomiotom. Orlais toczyło też długie konflikty z Wolnymi Marchami, a następnie z elfami i było bezpośrednią przyczyną upadku Dalii. Zostało też nawiedzone przez kolejne Plagi, lecz zwycięsko stawiało im czoła. W większości wojen głównym dowódzą i krzewicielem odwagi okazywała się każda kolejna Boska Zakonu, która zwoływała Święte Marsze przeciwko wrogom religii. Jednym ze słynniejszych Marszy był Marsz przeciwko qunari i walka o wyzwolenie Kirkwall, które zostało wyrwane spod panowania Orlais. W ostateczności Kirkwall wyzwoliło się spod jarzma okupantów i ogłosiło się wolnym miastem. Najbardziej pasjonująca jest jednak nie historia Orlais, lecz jego kultura. Mieszkańcy tego kraju słyną bowiem z nietypowej ekstawagancji, a ich barwna i oryginalna moda jest ich swoistą wizytówką. Ich znakiem szczególnym są noszone na twarzach maski, których zdjęcie w obliczu obcych i cudzoziemców uznawane jest za niewyobrażalny nietakt i obrazę. Maski noszone przez szlachtę są bardzo krzykliwe i wyszukane, natomiast służba i biedota nosi znacznie bardziej stonowane okrycie twarzy. Oprócz charakterystycznego ubioru i masek, obywatele Orlais lubują się też w makijażu, który noszony jest przez obydwe płcie. Podobnie jak w przypadku masek, bogaci i bardziej wpływowi mogą się poszczycic bardziej skomplikowanym i oryginalnym makijażem, który podkreśla ich pozycję społeczną. Podziały klasowe odgrywają w Orlais olbrzymią rolę, a życie obywateli jest uzależnione od pozycji, jaką zajmują w hierarchii społeczeństwa. Plotki, szpiegostwo, intrygi, zawieranie nowych i łamanie starych sojuszy są na porządku dziennym wśród arystrokracji. Nierzadkie są też skrytobójstwa, które są często wykonywane przez bardów i innych artystów. Zabójstwa te mają na celu nie tylko osiągnięcie wpływów, lecz także są nietypową formą rozrywki, bowiem szlachta uważa, że nie ma nic bardziej ekscytującego, niż dreszczyk ciągły niepewności. Polityka w Orlais nazywana jest Wielką Grą, podczas której możni konkurują ze sobą o wpływy, prestiż i szacunek. Jedyną zasadą w Grze jest całkowity brak zasad – słowem, wszystkie chwyty są dozwolone. Należy jednak pamiętać, że pomimo tak dużego zaangażowania szlachty, to cesarz i cesarzowa stanowią władzę całkowitą w Orlais, choć Zakon i Boska mają duży wpływ w państwie. Na uwagę zasługuje też słynny zakon rycerskich kawalerów, wykwalifikowanych żołnierzy, którzy przechodzą morderczy trening, nim wstąpią w szeregii bractwa. Wyznają oni kodeks honorowy, za którego zhańbienie karą jest śmierć. Podczas gdy życie arystokracji upływa wśród polityki, spisków i przepychu, to byt biedniejszych obywateli Orlais jest znacznie trudniejszy. Nie tylko plebs, ale i całe pospólstwo ciężko pracują, by utrzymać się przy życiu, a ich ciągłe wojny karteli i konflikty pomiędzy szlachtą mocno nadszarpują i tak ciężkie życie przeciętnych mieszkańców. W Orlais kultura i sztuka są mocno rozwinięte, a arystokracja z zapałem wspiera okolicznych artystów oraz skupuje dzieła sztuki z całego Thedas. Orlezjanie cenią sobie także naukę – w Val Roleyaux mieści się słynny uniwersytet, który pomimo młodego wieku i nowoczesnego podejścia przyciąga do siebie tłumy uczonych ze wszystkich zakątków świata. Liberalne poglądy uniwersytetu są przyczyną konfliktu uczonych z konserwatywnym Zakonem.
RIVAIN
Rivain to państwo położone na półwyspie w półcnocno–wschodniej części kontynentu, jest otoczone z trzech stron morzami. Historia Rivain nie jest tak barwna czy burzliwa jak dzieje innych krajów, niemniej państwo to było w konflikcie z imperium Tevinter i podobnie jak reszta Thedas, zostało dotknięte przez Plagi. Istotnym wydarzeniem w historii Rivain był bunt miejscowej ludności przeciwko Zakonowi i wiary w Stwórcę, który zakończył się licznymi czystkami ze strony Zakonu, mordującego rzesze nieposłusznych Rivańczyków. Charakterystyczną cechą mieszkańców Rivain jest ich religia, bowiem ludzie ci oparli się kultowi Andrasty i wciąż wierzą we własnych bogów. Są panteistami i wyznają Naturalny Ład, wierząc, że wszechświat i bóg to jedna istota. Rivańczycy mają dobre stosunki z elfami, a wiele lat okupacji ze strony qunari sprawiło, że mieszkańcy Rivain przejęli wiele zwyczajów tej rasy, w tym wyznawanie qun. W Rivain powszechnym szacunkiem cieszą się czarodziejki, zwane też wróżbitkami, kobiety posiadają niezwykłą mądrość i zajmujące wysokie pozycje w społeczeństwie. Są to apostatki, które nie podlegają Kręgowi Maginów i Zakonowi, potrafią komunikować się ze zmarłymi i duchami. Konflikt pomiędzy Zakonem, a mieszkańcami Rivain i czarodziejkami jest długi, burzliwy i krwawy. W Rivańczykach zafascynowały mnie nie tylko ich wierzenia, lecz także wygląd. Posiadają oni ciemną cerę, która kolorem rozciąga się od ciemnej opalenizny po głęboki mahoń. Ludzie ci lubują się w tatuażach i kolczykach, a ich ilości świadczy o pozycji w społeczeństwie. Im wiecej zdobień ciała, tym bardziej poważana osobistość. Nad Rivańczykami płci męskiej zawsze górują kobiety, gdyż w Rivain panuje ustroj matriachalny. Rivańczycy uważają, że płeć żeńska znacznie lepiej radzi sobie z rządzeniem. Oprócz czarodziejek społeczeństwo zarządzane jest też przez nestorki. W Rivain najważniejsza jest wspólnota, na jej dobrobyt pracuje każdy mieszkaniec, wzajemnie się wspierając. Mieszkańcy tego kraju nie przywiązują zbyt wielkiej wagi do wartości pieniądza.
WOLNE MARCHIE
Wolne Marchie nie są państwem unitarnym, ale grupą miast–państw, usytuowanych we wschodnim Thedas. Każdym z miast rządzą lokalni władcy i często Bohaterowie miast, a największymi i najbardziej wpływowmi marchiami są Kirkwall, Starkhaven i Tantervale. Marchijczyków cechuje niezależność, siła i uwielbienie do wolności, które najprawdopodobniej odziedziczyli po swych barbarzyńskich przodkach. Miasta rzadko jednoczą się ze sobą, wolą pozostawać samodzielne i niepodległe, choć w przypadku poważniejszego zagrożenia z zewnątrz, odradzają się dawne sojusze. W efekcie Wolne Marchie potrafią zebrać dostatecznie silną armię, by skutecznie broniła ich suwerenności przed agresją najeźdźców. Historia Wolnych Marchii sięga początków Imperium Tevinter. Miasta te były osadami, które pod rządami Tevinteru urosły do statusu metropolii, a następnie, po osłabieniu imperium, odłączyły się od niego, wybijając się na niepodległość. Wielu próbowało zjednoczyć Wolne Marchie i scalić w jeden kraj, lecz ich wysiłki spełzły na niczym. Czas pokazał, iż miasta–państwa najlepiej funkcjonują jako niepodległe i silne twory, wspierając się nawzajem w kryzysowych sytuacjach. Plagi nie ominęły Wolnych Marchii, dotykając je wyraźnie, podobnie jak resztę całego kontynentu. Podczas Drugiej Plagi to w Starkhaven rozegrała się ostateczna bitwa Szarych Strażników z Arcydemonem. Najbardziej burzliwą historię w Wolnych Marchiach posiada miasto Kirwall, które było okupowane przez qunari, by następnie wpaść pod jarzmo Orlais. Dopiero po wielu latach odzyskało ono niepodległość. Kultura Tevinteru miała znaczący wpływ na Wolne Marchie – do dziś jest on dostrzegalny w architekturze czy ubiorze mieszkańców. Marchijczycy są zróżnicowani kulturowo ze względu na to, że do miast–państw ściągają handlarze z całego Thedas, co powodowało mieszanie się lokalnej ludności z przyjezdnymi. Wolne Marchie zwane są „spichlerzem Thedas”, właśnie ze względu na wzmożony handel żywnością, jaki tam panuje. W Wolnych Marchiach można spotkać mnostwo cudzoziemców, choć miejscowi często postrzegają ich jako zagrożenie i są do nich nieprzychylnie nastawieni. Szczególnie silnie nacjonalistyczne nastroje można zaobserwować w Kirkwall, które wiele lat było okupowane przez inne narody. Każde z miast–państw posiada niezawisłą władzę, reprezentowaną przez lokalnego władcę. Jego tytuł uzależniony jest od danej Marchii (wicehrabia, burgrabia, diuk etc.). Mimo to bogatsi szlachcice i handlarze także mają realny wpływ na politykę. Ważnym tytułem w Wolnych Marchiach jest miano Bohatera (Czempiona), które nadaje się obywatelowi o szczególnych zasługach dla miasta. Ma on olbrzymi posłuch i niekiedy nawet lokalną władzę w danym mieście. Interesującym zwyczajem w Wolnych Marchiach jest Wielki Turniej, wydarzenie, w którym mogą wziąć udział wojownicy z całego Thedas. Śmiałkowie walczą ze sobą w pojedynkach, a zwycięzca otrzymuje diadem z liści szałwii oraz – przede wszystkim – chwałę i rozgłos.
Opracowane przez Nihil na podstawie Dragon Age Wiki.
