CHARAKTERYSTYKA
Lothar urodził się w jednym z mniejszych rodów szlacheckich należących do Fereldenu. Spokojne dzieciństwo wraz z małym braciszkiem i starszą o dwa dni imienia siostrą. Dzieciństwo przebiegało im nader dobrze. Uczyli się, pomagali i rozwijali swoje umiejętności. Lothar, jako pierwszy syn wpajane miał od najmniejszych lat wychowanie twarde i przygotowujące go do roli następcy głowy rodu.
W wieku dziesięciu lat, życie młodego jeszcze Lothara zostało wywrócone do góry nogami. Dorastająca siostra stwarzała rodzicom coraz to więcej problemów. Dotarły do niej informacje że rodzice w końcu zechcą ją wydać za jakiegoś mężczyznę z możniejszego rodu i w cale jej się to nie podobało. Coraz częściej dochodziło do kłótni, sprzeczek zaś frustracja rosła i rosła. Podczas jednej z kolacji doszło do eskalacji rodzinnego problemu. Ojciec, będący do tej pory wyrozumiały nie wytrzymał i wybuchnął gniewem. Wtedy wszystko się zaczęło. Dorastająca dziewczyna nagle zaczęła wypowiadać słowa w dziwnym – przez nich nieznanym – języku. Świat nagle rozciągnął się. Czas wydłużył się na oczach Lothara, chłopca który patrzył z otwartymi ustami na swą siostrzyczkę której ręce płoną a włosy unoszą się ku górze.
- Co się stało? – zapytał przygnębioną matkę siedzącą przy jego łóżku. Otworzył drugie oko i zamrugał powoli.
- Twoja siostra. W naszej kochanej perełce przebudziło się coś złego. – Rozpłakała się chowając twarz w dłoniach, gdy syn podnosił się by usiąść.
Decyzja o dołączenia do Zakonu Templariuszy była ostateczna. Mający czternaście lat dorastający Lothar poinformował o swojej decyzji ojca, oraz matkę. Chłopak kochający własną siostrę jak nikogo na świecie postanowił poświęcić swe życie dla niej i tak właśnie zrobił. Rodzice próbując wybić mu to z głowy sprowadzali do swych włości coraz to nowszych trenerów strzelectwa, walki a nawet najwybitniejszych inżynierów starając się zająć starszego syna czymś innym.
Lothar korzystał ze wszystkiego co robili dla niego rodzice. Trenował, uczył się i rozwijał. Nie wspominał jednak o swym planie więcej nie chcąc straszyć ojczyma, ani matki.
Gdy osiągnął odpowiedni wiek, wykorzystując swą nabytą wiedzę opuścił w tajemnicy rodzinną posiadłość i udał się do zakonu podając się za kogoś zupełnie innego niż był.
Dorosłość Lothara wiązała się już z obowiązkami. Przyjęty w szeregi Templariuszy rycerz otrzymał przydział służby w Wieży Maginów w Fereldenie. Przez następne lata swojej służby wykonywał rozkazy komtura pilnując tych, których bał się cały kraj. Nie był jednak jak większość templariuszy. Kochana siostra sprawiała, że nie potrafił postrzegać władających mocą jako tych, których należy się pozbyć.
Przybywając do kręgu, Lothar żywił wszelką nadzieję że odnajdzie tutaj swoją siostrę, że będzie mógł Jej pomóc lecz Historia miała jednak swoją wizję i nadzieja na odnalezienie, pozostała nadzieją na następne lata.
