- Nakrycie głowy w postaci fantazyjnej czapy ozdobionej brożką i piórami - Stalowy kirys, bez taszek i zdobień. Kawałek metalu mający zapewnić ochronę - Brązowe skórzane rękawice - Czerwony kaftan z bufiastymi rękawami - Czerwone spodnie szersze na udach i wpuszczone w wysokie czarne buty - Pas z dwiema doczepianymi zasobnikami - Siodło i juki a w nich niezbędne narzędzia medyczne (piły, opaski, modlitewnik etc.) - Koń (siwy i stary jak jego właściciel) - Wysłużony miecz dwuręczny (155cm ostrza, delikatnie rozbudowany jelec i podkrzyże, rękojeść z drewna orzechowego. Waga ~2.5kg)
CHARAKTERYSTYKA
Joachim urodził się w rodzinie kupieckiej w Wysokożu. Nie spędził tam jednak zbyt wiele czasu. Rok po jego narodzinach zbóje grasujący na gościńcu w okolicach Denerim zabili jego ojca. Matka będąc obrotną kobietą nie pozwoliła przepaść rodzinnemu dobru i sama zajęła się handlem. W ten sposób poznała swojego drugiego męża i zanim ktokolwiek się obejrzał młody Joachim raczkował po willi swojego nowego tatusia w Val Royeaux. Lata leciały a chłopaka trzeba było w końcu wysłać aby pobierał nauki. Początkowe zamiary osadzenia go w roli kupca spełzły na niczym a jego młodsze rodzeństwo miało ku temu o wiele większe predyspozycje. Tym co natomiast zajmowało młodego Joachima najbardziej była nauka. Rzeczy takie jak historia i rachunki były dla niego chlebem powszednim. Jednak najbardziej pociągała go anatomia i nie ograniczała się ona do tego co każda dama skrywa pod suknią lub pancerzem. W czasie swoich studiów nad ludzkim ciałem nie ograniczał się jedynie do czytania ksiąg i rozmów z profesorami. Jako jeden z niewielu przekładał sekcje z profesorami ponad wypady do przybytków wątpliwej rozkoszy a pewnej rzeżączki. Prócz tego przez okres studiów uczył się fechtunku. Początkowo bronią lekką pokroju sztyletów, mizerykordii lecz najbardziej przypadł mu do gustu fechtunek mieczami dwuręcznymi. Machanie kawałkiem żelaza było skuteczną metodą odreagowywania wielu godzin czytania starożytnych ksiąg lub przewracania bebechów na stole operacyjnym.
Tak mijało życie młodego Joachima aż po zakończeniu swoich studiów nie wyruszył w świat w poszukiwaniu męskiej przygody, lecz pozostał na Uniwersytecie i kontynuował swoje badania. Początkowo jako asystent a później już jako szanowny Mistrz. Gdy w końcu ciało ludzkie nie skrywało przed nim już żadnych tajemnic a jego zdolności w zszywaniu i nastawianiu stały się znane i szanowane zajął się kolejnym tematem który go nurtował a mianowicie zielarstwem i alchemią. Mimo, że nie miał jeszcze pełnych czterdziestu lat to tutaj gwiazda Joachima powoli zaczęła zachodzić. Produkowanie zwykłych lekarstw i maści mu nie wystarczało, zaczęła natomiast budzić się w nim inna pasja. Bimbrownictwo. Początkowo niegroźne hobby szybko zamieniło się w coś od czego ciężko mu było uciec. Alkohol początkowo służył wieczornemu rozluźnieniu, później okres "rozluźnienia" rozciągnął się na poranek i w końcu resztę dnia. Przyjaciele i koledzy z Uniwersytetu wyraźnie widzieli problem z jakim boryka się Joachim i początkowo próbowali mu pomóc. Już to poprzez wyciąganie go z domu, czy przetrzymywanie na wykładach. Niestety wszystko na nic, sam zainteresowany nie widział w swoim uzależnieniu problemu. I tak tkwił w marazmie i promilach do czasu aż pierwszy raz w swoim życiu spieprzył robotę jako medyk. Wezwano go do syna jednego z możnych który podczas upadku z konia złamał nogę. Prosta robota. Niestety, nie tylko źle ułożył kość lecz prócz tego zszył zabrudzoną ranę ponieważ specyfik do dezynfekcji narzędzi oparty na mocnym alkoholu wypił przed zabiegiem. Nie minęły dwa tygodnie a chłopak leżał w łożu dochodząc do siebie po ciężkiej amputacji która objęła nogę aż po kolano.
Jednak to było przeszło pięć lat temu, od tego czasu Joachim całkiem zmienił swoje życie. Opuścił bezpieczne mury Val Royeaux i podróżuje po świecie sprzedając swoje usługi medyczne za kawałek chleba. Przez pewien czas był nawet lejbmedykiem w kompani najemniczej zajmującej się ściganiem rabusiów i zbójów grasujących po gościńcach Fereldenu, Dali i Orlais. Tam też liznął nieco wojaczki i odświeżył swoje umiejętności władania bronią. Było to bardzo intratne i rozwijające zajęcie a sama kompania sprawiała wrażenie zgranej, jednak gdy w jednej z potyczek zginął jej dowódca doszło do pewnych podziałów w wyniku których Joachim ponownie jest wolnym duchem przemierzającym gościńce.
Uwagi dla Mistrza Gry: • Wielkie pałace, czy obozowiska bandytów. Siedziby polityków lub wiejskich sołtysów to bez znaczenia dla Joachima dopóki jest tam kogo leczyć. • Stara się unikać alkoholu, ale zdarza mu się puścić wodze i przewinąć nawet kilka dni swojego życia przy flaszce. • Za najcenniejszy ekwipunek uważam torbę z przyrządami medycznymi. Jakby na jakiejś sesji była amputacja kończyny to się nie obrażę
Andrasta
- dragon age PBF -
Temat: Re: Joachim Pią Maj 06, 2016 9:15 pm
KARTA ZOSTAŁA ZAAKCEPTOWANA
Karta w porządku. Jako wędrowny medyk, Joachim być może będzie miał ręce pełne roboty. W końcu sytuacja między Orlais a Fereldenem dalej pozostaje napięta i kto wie ile jeszcze krwi się przeleje. Poza tym zawsze znajdzie się ktoś, kogo trzeba pozszywać, kości do zestawienia czy choroby do wyleczenia.
